Denizaltı Hakkında-I:1.Dünya Savaşına Kadar Olan Denemeler

<< geri

 

 Denizlerin altına inmek, deniz içi ve deniz dibi nimetlerinden yararlanmak düşüncesinin insan muhayyelesini uğraştıran binlerce yıllık bir geçmişi vardır.Fakat denizlerin gizleyici ve örtücü niteliğinden yararlanılarak denizaltı gemilerini Deniz Kuvvetlerine bir vurucu güç unsuru olarak katılması fikrinin Büyük İskender ile başladığı rivayet edilir.Aristo, İskender’in Tyre şehrinin alınmasında kendisine 7 ay mukavemet eden bu denizci ve muharip insanları yenebilmek için fıçı şeklindeki su altı silahlarından istifade ettiğini yazmaktadır.1465'te Kyeser'in Almanya'da,1531'de De Lorena'nın İtalya'da Nemi gölünde birer saat  ve Osmanlı'da da saray eğlenceleri kapsamında timsah biçimli bir tekne ile bir süre su altında su altında kaldıkları olmustur. 1719 yılında Haliç’te , sarayın baş mimarı İbrahim Efendi tarafından tasarlanan ve yapılan  timsah şeklindeki ilk denizaltımız , dönemin padişahı III. AHMED’in  , oğullarının  sünnet töreninde  Aynalıkavak Kasrı’nın önüne suya dalarak, gözden kaybolmuş ve padişahın çocuklarıyla oturduğu kasrın önünde yeniden su üstüne çıkmıştı. Halk, timsahın açılan ağzından 5 çenginin başlarında pilav ve zerde tepsileri ile çıkışını şaşkınlıkla izlemişlerdi.   

 1460 Valturnio iki elle çevrilen kranka bağlı çarkla gidebilecek puro şeklinde denizaltı tasarlamıştı.

 1535 Guglielmo de Lorena'nın ahşap Diving bell-Dalma çanı İtalya'nın Nemi gölünde  Kürekli Roma  gemisi keşfinde kullanıldı.

 1578 Denizaltında seyredebilecek bir tekne düşüncesini İngiliz matematikçi William Bourne geliştirdi.Tasarımı; tamamı deri kaplı ve kürekle hareket edebilen kayık biçimindeydi.Bu düşüncesini hayata geçiremedi.

 1634 Fransız rahip Marin Mersenne denizaltı gemisinin ilk teorisini oluşturdu:Bakır gövdeli,basınca  dayanıklı ve şekli iki ucu sivri silindik biçimde olmalı.

 1603 Saray mucidi olarak İngiltere Kralı James I'in hizmetine girmiş Hollanda'lı Cornellis Drebbel,dalıp çıkabilen araç geliştirdi.Thames nehrinde 5 metre derinlikte başarılı denemeler yaptı.Bu tekne ileri atılmış bir adımdır.Çünkü bundan öncekiler sadece oldukları yerde dalıp çıkıyorlar,seyir yapamıyorlardı.  

1640 Evangelista Torricelli Hidrodinamik teori geliştirdi.  

İlk denizaltı denebilecek yapıdaki tekne; şekilde görülen ağaçtan imal, 1653 yılı Fransız De Son dizaynı,yarı dalmış,ortasından bir makenizma ile bağlantılı kürekle giden ve "Yüzen Koçbaşı" diyebileceğimiz 24 metre boyunda "Rotterdam Boat" adındaki teknedir.İngiliz kanalında bir günlük seyirlerinde mahmuzlayıp gövdelerini delerek bir çok gemi batırmıştır.

 

 

 1660 Otto von Guericke Elektrostatik makina geliştirdi.

 1660 Robert Boyle,Sıkıştılmış havanın fiziksel özelliklerini inceledi.

 1663 Blaise Pascal,Basıncın eşyönlülüğü hakkında teori geliştirdi.

 1680 İtalyan Giovanni Borelli, hacim-ağırlık ilişkisini incelediği,ağaç ve deriden imal bir tekne yaptı.

 1690 Edmund Halley,içinde basınçlı hava bulunan ahşap Dalma çanı yaptı.

 1696 Matematik profesörü Denis Papin,düdüklü tencere benzeri 2 denizaltı yaptı.Pompanın bastığı hava ile iç basınçla,dıştaki su basıncını dengeliyor ve içeri su alıp atmayı ayarlıyabiyordu.Bu şekilde yüzebilirliğini ayarladığı tekneler satıhta yelken,dalışta  kürek ile gidiyordu.

 1717 Astronom ve matematikçi Sir Edmund Halley iki tekne ortasından sarkıtılan bir “Dalma Çanı” tasarladı.

 1718-28 Arası Rusya’da ilk denizaltı gemisi kaydı; Marangoz Efim Nikonov’un “The Morel-Secret Vessel” adını verdiği ve Çar I.Peter’inde onaylayıp desteklediği büyük fıçıyı andıran denizaltı projesidir. Kürek kullanılan bu denizaltı Fişek-Roket atabiliyordu. Denemeleri başarısız olmuştur.

  1729 Marangoz Nathaniel Symons genişleyebilen -teleskopik- gövdeli tekne yaptı.Kalabalık izleyici önünde tekneyi kısaltarak daldı.45 dakika sonra tekneyi uzatıp hacmini arttırarak satha çıktı.Biri bir bozukluk verdi.

 1727 İngiltere'de bu konuda 14'den fazla patent başvurusu olmuştur.

 1738 Daniel Bernoulli Gazların kinetik teorisi ve Hidrodinamik üzerine teori geliştirdi.

 1744 Jean d'Alembert Akışkanlar dinamiği teorisi geliştirdi.

 1749 Fransa'da Marritte  dalabilen bir tekne yaptı.[?]

 1773 Bir başka İngiliz marangoz J.Day, etrafındaki çembere, içerden bir mekanizma ile serbest bırakılabilen taş ağırlıklar bağlandığı ve bu sayede dalabilen bir tekne yaptı.

 1776 Denizaltı gemisinin sualtından bir suüstü gemisine hücumu ise, Amerika kolonisinin İngiltere’den kopmasına mani olmak üzere İngiliz’lerin Amerika limanlarını ablukaya aldıkları sırada gerçekleşmiştir.Abluka istiklalleri için çarpışan Amerikalı'ları çok müşkül bir duruma sokmuştu.Ticaret ve dışarıdan gelecek yardım sarsılmıştı.İngiliz'ler ile mücadele edecek yeterli deniz kuvvetine sahip olmadıklarından,abluka gemilerine denizaltından hücum etmeyi düşündüler.David Bushnel isimli bir Yale öğrencisi sonradan "The Turtle" adını alan teknenin 4 sayfa olan planlarını hazırladı.Dalmak için dalma sarnıçlarına su alıyor,satha çıkmak için pompa ile bu suyu atıyordu.Dengesini sağlayan ve aynı zamanda acil durumlarda atılan kurşun ağırlıkları vardı.Tamamen daldığında içerdeki hava yarım saat yetiyordu.Prensip itibarı ile bir denizaltının vasıflarına sahip tekne inşa edildi.Ezra Lee isminde bir astsubay bu tekne ile 1776 yılında New York limanı'nı abluka eden HMS Eagle fırkateyn'ine denizaltından hucum etti, ancak delicisi "saç" destekli karinayı delemediği ve 68 kg'lık  zaman ayarlı bombayı yerleştiremediği için başarısız olmuştur.İngiliz'ler,Amerikalı'ların denizaltından hucum girişimlerini öğrendikleri zaman ablukayı kaldırmak zorunda kaldılar.Böylece denizaltı gemilerinin, suüstü savaş gemileri için tehlike teşkil edeceği imajı doğmaya başladı.1812 yılında,Bushnel bu denizaltıyı tekrar inşa etmiş ve  başarısız bir hucum daha yapılmıştır.   

 1780 İsveç’li mühendis Daniel Thunberg bir denizaltı tasarladı.

 1797 Yılında İngiltere'ye direnen Amerika'nın, donanma için yüklü miktarda paralar harcamasına karşı olan, anti-militarist ve marjinal bir sanatçı ama başarılı bir mucit olan Robert Fulton,Amerika gibi ülkelerin donanmalarını ucuz yoldan karşı tarafın gücüyle eşitlemek ideali ile düşüncelerini, gizliliği ve tahrip gücünün yüksek olduğuna inandığı denizaltı gemisi üzerine yoğunlaştırdı.Sonunda bir denizaltı geliştirdi.Bunu aynı yıl İngiltere ile ciddi sorunları olan Fransa'ya giderek,destek vereceğine inandığı Fransa Denizcilik Bakanına tanıttı.Savaş kurallarının böyle bir silahı kapsamadığı ve bunu kullanan tarafların, kuralların dışına çıkıp tırmanan bir yıkıcılığa neden olacağı gerekçesiyle geri çevrildi.Üç yıl sonra 1.Konsul'u kuran Napoleon Bonaparte zamanında Fulton tekrar bastırdı.Bu sefer kendisine parasal ödülle beraber maddi destekte verildi.1801 yılında demir iskelet üzerine bakır "kılıf geçirilmesi" suretiyle Nautilus'u inşa etti.Tasarımında itici güç olarak, satıhta rüzgar (Toplanıp,yatabilen bir direği ile yelkeni vardı),dalışta pervaneyi döndürmek için kol gücünü düşünmüştü.Boyu 6.5 metre ve 8 metre derinlikte 4 knot süratle gidebiliyordu.İç hacmindeki hava üç kişiye 1 saat yetmekteydi,tüplere depoladıkları sıkıştırılmış hava yardımıyla da 5 saat su altında kalabiliyorlardı.Fulton bir gösteride, Natilus'un çektiği ve avını elektrik şoku ile öldüren Torpedofish'ten esinlenerek "Torpedo" dediği ama günümüz deyimiyle "deniz mayını" sayılabilecek,kara barut dolu kancalı bir bomba ile eski bir balıkçı gemisini batırdı.Bu başarılı gösteriye rağmen bu silahın savaş kuralları içindeki ahlaki yönünden kuşkuya düşen Fransız'lar desteklerini geri çektiler.Bu sefer Fulton İngiliz hükümetine gitti.Onlarada başarılı bir gösteri yapmasına rağmen Başbakan Pitt pek ilgi göstermedi.İngilizler'de donanmalarının böyle bir savaş kaabiliyetine sahip olmasını istemediler.İroni olarak:Dünyanın güçlü donanmaları bu silahın yıkıcı etkisinden çekinmişlerdi.1806 yılında Amerika'ya dönen Fulton,"Mute" adını verdiği ve buharla yürtülen büyük bir denizaltı yaptı.Ama 1815 yılında ölünce çalışmaları terk edildi.Tasarısı zamanının 50 yıl ilerisinde idi.Birkaç deneysel denizaltı yapımında beraber çalıştığı Yüzbaşı Thomas Johnstone,1815 yılında Thames'te bir gösteri yaptı ama o da ilgi görmedi."Torpedo",silahın ismi olarak benimsendi. 

 1796 Alessandro Volta Kimyasal piller ve volt teorisini pratiğe döktü.

 1814 Amerikalı Silas Halsey,New London limanında denizaltısıyla bir İngiliz savaş gemisini havaya uçurma girişimi başarısız oldu.

 1815 Thomas Johnstone bu sefer Nautilus benzeri 33 metrelik bir denizaltıyı,Napoleon Bonaparte'ı Elbe adasından kurtarmak için inşa etmeye başlamış ama  Napoleon ölünce projeyi bırakmıştır.

 1820 Biot ve Savart Elektrik ve magnetik alanlar arasındaki Kuvvet kanunlarını geliştirdi. 

 1834-41 Arası Mühendis General Karl Andrevich Schilder (1786-1854) Mayıs 1834 ‘de St. Petersburg’da Alexandrovsky Works demir fabrikasında demir gövdeli insan gücüyle –dönen küreklerle- giden bir denizaltı yaptı ve Finlandiya Körfezinde Kronshtadt adası yakınında Neva nehrinde Eylül ayında yaptığı dalışlarda başarılı oldu.Geliştirdiği 2.denizaltıya dalış kontrolu için ufki dümen ve ilkel bir sabit? periskop koymuştur.Hedefin gövdesine sapladığı ve emniyetli mesafeye çekilerek patlattığı Elektrikle ateşlenen pruvaya yatay monteli gönder ucundaki mayını ve  bordalarındaki 2 adet 3’lü lançerden atılan yine elektrikle ateşlenen Kara barut tepkimeli Roket-Fişek ile silahlanmıştır.Denizaltı başarılı bir dalış yapıp 1838de mayını ile bir gemiyi tahrip etmiştir.1841 yılında birkaç deneme hitamında savaş yeteneğinin olmadığının belirlenmesi üzerine proje terk edilmiştir.Denizaltıya atanan 2 Teğmen: Zhmelev ve Adamopulo ilk Rus denizaltı komutanlarıdır.Pruvaya yatay monte edilen "Gönder ve Bomba" Hunley bahsinde açıklanmıştır.

 1821 Michael Faraday Iletken etrafındaki magnetik alanlarının gösterimini ve Ilk elektrik motorunu yaptı.

 1831 Michael Faraday Elektrik transformeri geliştirdi.

 1831 Rus Aleksey Podolevskiy,dalabilen tekne yaptı.

 1837 Güney Amerika'da ilk denizaltı,  Jose Rodriguez Lavandera tarafından inşa edilen ve Jose Quevedo tarafından 18 Eylül'de Ekvator'da Guayaquil'de Guayas nehrini geçilerek test edilen Hipopotamoy'du. Aynı nehri 2 defa daha geçti. Projeye ilgisi kaybolan hükümet destek vermedi.

 1840  Ahsap malzemeden, demir dalma çanlarına geçiş ile dalma çanlarının boyutları büyümüştür.Bunlar;liman,deniz feneri ,dok temeli inşasında liman içi batıklarda yada batıktan personel kurtarmakta kullanıldılar.Dalış fiziği tam bilinmediğinden işçiler Basınçlı atmosferde çalışma sonunda dekomprasyon hastalıklarına yakalanmaktaydılar.Fakat bu hastalıklar o zaman bilinmiyordu.                 

 1842 Christian Doppler Işık ve ses için Doppler etkisi teorisi geliştirdi.

 1846  Payerne gelecekte olması gereken denizaltı gemisi hakkında bir tasarım yaptı.

1850 Alman Wilhelm Bauer inşa ettiği ilk denizaltı aracı "Brandtaucher - Le Plongeur Marin - Fire Diver" 55 feet derinlikte batınca,tekne içine su alıp denizaltının iç basıncını ,dış basınçla eşitlemiş,bölmenin üstünde sıkışan basınçlı havadan nefes alıp, aracın kaportasını (Giriş-çıkış yapılan kapağını) açarak iki personeli ile hava kabarcıkları hızında, devamlı hava üfliyerek yüzeye çıkmışlardır.Günümüzde de belli bir derinliğe kadar denizaltıdan kaçış için aynı yöntem uygulanmaktadır.Bu olay,Alman hükümetinin ilgisini yitirmesine neden olmuştur.Arkadaşlarının çağrılarına rağmen tek başına çalışmaya karar veren Bauer fikirlerini satmak için İngiltere'ye gitti.Burada da kabul göremeyen Bauer, Rusya'ya geçti. Brandtaucher,1887'de dipten çıkarılmıştır Dresden'de sergilenmektedir.

 1852 İndianalı ayakkabı imalatçısı Lodner D. Philips iki denizaltı yaptı.İlki 7 metre derinlikte batmış diğeri başarılı olarak 30 metre derinlikte (Umkta) elle çevrilen pervanesiyle 4 knot sürate erişmiştir.Deniz Kuvvetlerine satmak istemiş.Bu gibi şeyleri alacak makam olmadığından satamamıştır.

 1855 Wilhelm Bauer,Rusya için "Seeteufel-Diable Marin-Sea Devil" adını verdiği 17 metrelik bir denizaltı yaptı.Bu denizaltı Çar II.Alexsander'ın taç giyme törenindekiyle birlikte 134 dalış yapmıştır.Gemi içinde dalmış vaziyette 4 kişiye "Ulusal Şükür" duasını okutmuş ve dua su yüzeyinde izleyenlerce net duyulmuştur.Bununla birlikte patavatsız tavırlarından ötürü sevilmeyen Bauer,donanmanında "Denizaltıda gelecek yok" demesi üzerine tekrar ülkesine döner.

 1855-64 arası Tümgeneral Konstantin (Ottomar) Borisovich Gern mayınla silahlandırılmış denizaltı yaptı.3.Denizatlısı benzin ile çalışan içten yanmalı bir makine ile gidiyordu.4.Denizaltısı buhar makinalı ve bir çok yeniliğin uygulandığı denizaltıydı.Detaylı doküman bulunamıştır.

 1856 Nikolai Spiridonov Donanmaya  büyük bir denizaltı tasarımı sundu.

 1859 Fransız Brutus De Villeroi Philadephia'lı zengin Stephen Girard'ın hazine avı için 11 metrelik denizaltı yaptı.Hedef:1780'de Delaware nehri ağzında batmış İngiliz savaş gemisi "De Braak"idi.Dalgıçları,bir hava bölmesinde,7 metredeki enkaza ulastıracak orada çalışmalarını sağlayacaktı.

 1859 Fransız fizikçi Gaston Planté ilk kurşun asitli pili yaptı.Asit olarak sülfirik asit kullandı.Sonraki 35 yıl bunun ticaretini yaptı.

 1859 İspanyol’lar Narciso Monturiol yapımı Ictineo-I adını verdikleri deneysel denizaltıyı 28 Temmuz’da denize indirdiler.

 1860 Fransız Jean Joseph Étienne Lenoir ilk pratik sıvı yakıtla çalışan makinayı inşa etti.Yakıt olarak lamba gazını ve ateşleme için elektrik gücünü kullandı.               

 1861 Güneyli hükümet, savaş gemisi Privateers'e bir harekat düzenlemeye karar verdi.New Orleans konsorsiyumun başı zengin yün tüccarı-avukat Horace Hunley'in onayı ile James Mc Clintock 7 metrelik bir dümenci iki pervanecili Pioneer'i inşa etti.1862 Mart'ında Pontchtrain gölünde beraberinde çektiği yüzen bir bomba ile bir mavnayı havaya uçurarak gösteride bulundu.Nisan'da New Orleans'ın düşmesiyle, denizaltısı Pioneer ile beraber kaçan tasarımcısı,sonunda onu bir hurdacıya sattı.?

 1861 yılında,Birleşik Devletler Donanması ilk denizaltısını almak üzere  Brutus De Villeroi ile kontrat imzaladı.15 mt. boyunda ve 16 kişinin  elle çevirdiği 1mt. çapında kranka bağlı pervane ile ilerleyen "Alligator",dalgıçları ile hedefe harekat düzenliyordu.13 Haziran 1862'de hizmete girmiş ve 1863'te fırtınada batmıştır.

 1862 Güney Carolina'da Charleston limanını savunan Konfederasyon ordusu komutanı General Pierre Gustave Toutant Beauregard'ın emriyle Yzb.Francis D. Lee;Charleston'da Southern Torpedo Boat Company'de "
David" adını verdiği,6mt boyunda,1.5 mt eninde ve su üstünde az bir bölümü gözüken,yarı dalmış bir tekne yaptı.Buharla yürütülen David'in silahı,suya paralel bir şekilde pruvasına sabitlenmiş gönderin ucundaki 61 kiloluk çarpma ile patlayan bomba idi.5 Kasım 1863 günü,Kuzeyli'lerin bordaları demir saçlarl kaplı Newironside gemisine hücum etti.Bordaya değince patlayan bomba gemide az bir hasar yarattı.Ancak patlamanın şoku ile oluşan dalga David'e dolunca 4 kişilik mürettebat tekneyi terk etmek zorunda kaldı ve kaptan dahil iki kişi esir düştü.Diğer iki kişi ise David'i çalıştırmayı başarıp kaçtı.İki "David" daha yapıldı ancak onlarında hücumları Kuzeyli'lerin gemilerine hasar veremedi fakat Kuzeylilerin geceleri daha asabi geçmeye başladı!  Başka "David" benzeri yarı dalmış buharlı teknelerde [CSS Manassas, CSS Squid, CSS Palmetto, CSS Atlanta, CSS Tennessee, CSS Merrimac ] yapıldı.

 1863 Fransız mühendis Simon Bourgeois ve makinasını yapan Charles Brun; sıkıştırılmış havayı, "The Plongeur"'un pervanesini döndürmede ve dalma sarnıçlarına alınan suyun basınçla dışarı atılmasında kullanmışlardır.Denizaltılarının boyu 44,5 mt,genişliği 6 mt,ağırlığı 420 ton idi ve havayı büyük silindirlerde,basıncı 12,5 kg/cm olarak topluyorlardı.Denemeleri 4 yıl boyunca sürdü ancak kabulu için yeterli performansı gösteremedi.Günümüz denizaltılarında da,dalma sarnıçlarındaki suyu boşaltmada bu yöntem kullanılmaktadır. 

 1863 Hunley başkanlığındaki Güneyli konsorsiyum,harekatını Alabama'daki Mobil körfezine kaydırdı ve oradaki harekatlar için bir denizaltı yaptırdı.Mc Clinton'da elle çevrilen krank yerine elektrik motorunu koymayı denedi.Ama başarılı olamadı."American Diver" adını verdikleri bu denizaltı Mobile körfezinde fırtınalı bir havada batmıştır

 Aşağıdaki şekilde görülen denizaltı "The Hunley", Horace Hunley tasarımıdır. 1863 yılında Alabama-Mobile'de Baxter Watson,James McClintock ve H.Hunley'in ortak olduğu demir atölyesinde inşa edilen sonradan "The Hunley" adını alacak denizaltıPionerr II, acilen trenle Kuzeylilerin ablukası altındaki Charleston'a gönderilmiştir. İnsan gücü -8 pervaneci,1 dümenci- ile çalışan 4 knot sürati olan denizaltı ilk iki denemesinde batmış ve mürettebat ölmüştür.Bu kazalara rağmen teknesine inanan Hunley,son bir deneme için General P.G.T. Beaugard'ı ikna etmiş ancak bu denemede de kaza olunca,denizaltının batması sonucu adamları ile birlikte ölmüştür.Hunley, inşasında da bulunan Teğmen George Dixon başkanlığında bir kere daha dipten çıkarılır ve bir deneme daha yapmak için generale gidilir.Artık kötü şöhrete sahip denizaltıdan usanan Beaugard ile uzun tartışmalar yapılır. Sonunda Dixon;Generalin önerisi olan,denizaltının "David" gibi 7 metrelik çam ağacından gönderli bomba ile birlikte satıhtan harekat yapmasını kabul ederek anlaşır.17 Şubat 1864'de Hunley,harekata çıkar.Pruvasında mahmuz gibi bağlı gönderin ucundaki bombayı; Güney Carolina'da Charleston limanında 6 kilometre açıkta demirli Haustonic korvetinin sancak kıçomuzluğuna saplar,bombanın tetiğine bağlı ipi salarak tornistanla açılır ve ipi çekip korveti batırır.Tarihe "ilk başarılı saldırıyı" gerçekleştiren denizaltı olarak geçen "The Hunley"'in,patlama anında yeteri kadar uzakta bulunamadığı için şok dalgasından etkilenerek battığı sanılmaktadır.1995 yılında olayın olduğu yerin civarında Hunley bulunmayınca,sıcak yüzünden kapağı açtıkları sırada içine su dolarak batmış olabileceğide düşünülmeye başlanmıştır.Ancak 2000 Ağustos'unda,gövdesini örten ve çürümesini önleyen balçık tabakası içinden çıkartılan denizaltının sancak kıç omuzlugunda bir yara nedeniyle battığı kesinlik kazanmıştır denizaltının ufki dümenleri ve pratik şnorkel sistemi dikkat çekicidir.

 1863 Baharında Rus Ivan Fyodorovich Alexandrovsky,İngiltere ziyareti sırasında gördüğü buhar makineli gemilerin ilhamıyla tasarladığı denizaltının planlarını Çarlık Rus Donanması Bilim departmanına gösterir ancak rededilir.1864’te geliştirdiği tasarımını kabul ettirir ve muhtemelen buharlı olan 365 tonluk bu denizaltının inşasına başlanır. ilk tecrübesi 19 Haziran 1866’da yapılır.Tecrübelerin başarılı olmasına rağmen otoritelerin desteğini alamayıp “Deneysel” olarak kalmıştır.Sistemleri ile Rus yapımı ilk denizaltı olarak anılmaktadır.

 1863 Bir kaç American Submarine şirketi yatırmcısı kongreye bir denizaltı teklifi götürdüler.Fakat A.Lincoln reddeder.Tamamlanması 1866'ya, savaştan sonraya ertelenen Scovel Meriam ve Oliver Halstead'ın Intelligent Whale adı verilen denizaltıları 1869'da denize iner.Görünürdeki sahibi O.S.Halstead tarafından donanmaya satılmaya çalışır.1872'de satın alım denemleri başarısız olur.  

 1864 Juan Carlos Federico Blume y Othon,Peru’da “El Toro” adını verdiği bir denizaltı yaptı. Elle çevrilen kranka bağlı pervane ile gidiyordu.

 1864 Wilhelm Bauer,o yıllarda henüz yaygın olmayan içten yanmalı makinaları denizaltıda kullanmayı düşündü ve denizaltıyla ugraşan ülkelere önerdi.25 yılınıda bu makinayı geliştirmeye harcadı.Halktan biri olması ve otokratik kişiliği donanmalardaki aristokratlarca sevilmiyordu.İmkan bulamadı.1875 Bavaria'da öldü.

 1860'ların ortalarında Avusturya donanmasından Yüzbaşı Giovanni Luppis,saat mekanizması kullanarak buharla çalışan ve arkasındaki tellerle uzaktan kumanda edilebilen,patlayıcılı yarı robot bir araç geliştirdi.Aracın en büyük özelliği patlayıcının tabancasına bağlı pervaneydi.Araç ilerlerken pervane dönüyor ve tabancayı kuruyordu.Böylece belli bir mesafe gittikten sonra tabanca aktif hale gelip,silahı kullananın emniyeti sağlanmış oluyordu.Amirlerinin silahın pratikliği hakkındaki şüpheleri üzerine Luppis,Adriyatik kıyısında Fiume şehrinde bir firmada gemi mühendisi olarak çalışan Robert Whitehead ile birlikte çalışmaya başladı ve 1868'de "auto-motive torpedo"'yu yaptılar.İlk torpido 8 kilo patlayıcısı ile beraber 135 kilo ağırlığında idi.48 bar basıncındaki sıkıştırılmış havanın çevirdiği pervane ile 10 kilometre hızla 180 mt.gidebiliyordu.Yaptıkları ikinci torpido,83 bar hava ile 270 mt. gitti.Torpidoyu silindirik lançerden basınçlı hava ile atıyorlardı.Prototip torpidolar, sabit dümen açısı ile düz gidiyorlar fakat derinliği koruyamıyorlardı. Whitehead bu problemi su basıncındaki değişimlere tepki gösteren bir mekanizma ile çözdü.Bu düzenek,sıkışmış havayı yatay dümenlere bağlı pistonlara gönderip-keserek torpidonun umkunu sabit tutuyordu.1869'da torpido üretime hazır hale geldi.5 metre boyunda 35 kg. patlayıcısı ile 15 km. hızda 360 metre gidebiliyordu.Atölyede bu silahı inceleyen İngiliz'ler,Whitehead'i İngiltere'ye çağırıp silahın tüm haklarını satın aldılar ve üretime başladılar.

 1864 İspanyol’lar Narciso Monturiol/Juan Monjo i Pons yapımı Ictineo-II adını verdikleri denizaltıyı 10 Şubat’da denize indirdiler.

 1864 Juan Carlos Federico Blume y Othon,Peru’da “El Toro” adını verdiği elle çevrilen kranka bağlı pervane ile giden bir denizaltı tasarladı.Chicha Adaları savaşından sonra Peru donanmasi icin teklif goturdu ama 1866 daki ispanya ile olan savaş bitmek uzere iken,1864’te ortaya attığı bu fikir gerçekleşmedi.Şili ile olan savaş esnasinda tekrar teklif götürdü donanmanın kabul etmesiyle kendi kaynakları ile finanse ettiği denizaltıyı inşa etmeye 1879’da Piura-Piata Northern Railroad’da başladı 14 Ekim 1879’da yapımı tamamlanan ve test dalışı yapılan gemi 7.5 ton,15 metre boyunda olup 24 metreye dalabiliyor ve 10 kişinin çevirdiği kranka bağlı 3 kanatlı pervane ile 4 knots sürat yapabiliyordu.Sarı metalden imal şnorkel boruları ile hava sirkülasyonu mevcuttu. 1880’de Callao’ya getirilen gemi Peru Savunma Bakanı ile yarım saat dalarak kendini kabul ettirmiştir.San Lorenzo adasında demirli Şili gemileri Almirante Cochrane or Blanco Encalada ‘ne 12 metre derinden çektiği iki zaman ayarlı torpido ile saldıracak olan El Toro, casusların istihbaratı sonucu gemilerin gitmesiyle harekatını gerçekleştirememiştir.16 ocak 1881’de Miraflores savaşından sonra Peru’nun yenilmesiyle hizmet dışı kalmıştır.

 1865 I.F.Alexandrovsky ilk Pervaneli Mayını yaptı.

 1866 I.F.Alexandrovsky Basınçlı Hava Motoru ile giden denizaltı yaptı.

 1866 Alman mühendis Karl Flach “Flach” adında 11 personelin pedal çevirerek yürüttüğü 50 tonluk 12,5 metre boyunda 2.5 metre eninde  bir denizaltı yaptı. Başarılı denemeden sonra 3 Mayıs 1866’da Valpariso’daki bi denemesinde 50 metre batmıştır.25 Nisan 2007’de bi kütle bulunmuş ama dip yapısındaki tortudan dolayı emin olunamamiştır.

 1866 Alman Nikolaus August Otto ve Eugene Langen ilk içten yanmalı 4 cycle makineyi yaptılar.

 1867-1868 Whitehead Avusturya için Vee-Twin hava motorlu 14-16"çap. 200-500yd.menzilli 675 lb.'lik torpidolar ile denemeler yaptı.   

 1869 Admiral Radford automobile torpidonun üretilmesini ister.

 1870 Yılında Jules Verne "Denizler altında 20.000 fersah"'ı yazdı.Verne tarafından suyun 32 feet derinlikte 0.0000436 oranında sıkıştığı saptandı.

 1870 Amerika’da torpido çalışmaları  Rhode Island’da test istasyonunun kurulmasıyla başlar.İlk denemeleri Whitehead’in elde ettiği performansta gerçekleşir.Savaş başlığı ~90kg’a kadar dinamit patlayıcısıdır.

 1870 Rhode Island torpido fabrikasında geliştirilen prototip 14” çap,3 mt boy,70 lb.patlayıcısını 9 knots ile 400 yarda’ya taşır haldeydi.
 
 1870 Portsmoth’da George Quick 2000 yarda gidebilen 24” çapında bir torpido yaptı.Deneme başarısız oldu.

 1871 Yılında ABD Whitehead lisansı ile Rhodeisland - Newport Donanma Torpido istasyonun'da torpidonu denizdeki testlerine başladı.Bu silah beraberinde yeni bir ufak-hızlı muhabere gemisi tipinide getirdi."Torpedo Destroyer" adını alan bu gemi tipinin donanmalara marjinal bir faydası oldu.Torpido'nun denizaltı gemisinden atılmasının daha etkin olacağının anlaşılması üzerine bir süre sonrada tarih sahnesinden silindi.

 1871 7 knot yapabilen 300 yd.giden bir torpido düz seyretmediği için başarısız oldu.

 1872 Ramus suüstünde 35 knots ile giden roket-torpido denedi.
 
 1872 Woolvich Torp.Atölyesin’de 12 knots ile 600 yd.menzili olan,aksi dönüşlü çift pervaneli,16” çapında Mk-I üretildi.
 
 1872 Whitehead Woolwich’teki firmayı satın aldı ve adını Silurifico yaptı.

 1872 Whitehead torpidosunu Fransa ve Almanya'yada sattı.

 1873 Belçikalı mühendis Zénobe Gramme ilk Dinamo'yu icat etti - geliştirdi ve ticaretini yaptı.

 1873te silahı Fransa’da pazarladı.26 January 1875 günü St.Tropez’de açtığı "Torpedofabrik Whitehead & Co. [Fabbrica di torpedini Whitehead & Co]" fabrikası ile Weymouth fabrikası; 1873’te İtalya ve 1875’te Almanya’ya,Danimarka’ya,İsveç ‘e ,Norveç’e, 1876’da Rusya’ya  ve 1877’de Portekiz,Arjantin,Belçika,Şili,Brezilya,Hollanda,Yunanistan ve Türkiye’ye torpido üretti. Weymouth torpidoları 1.Dünya savaşında Kraliyet donanmasında servise girdi.

 1873 John Ericsson;sahilden kablo ile elektrik alan, 2 aksi dönüşlü pervanesi olan,hafif şamdıralı başarısız bir torpido denedi.

 1873 Rhode Island’da Barber; 12”çapında,2,5 mt.,48 lb.patlayıcılı ve 287 lb. ağırlığı olan, bir sualtı roket-torpido denedi.
 
 1873-1880 arası Peck,Yarrow tersanesinde buharlı;Hall buharlı ve Cunnigham roket-torpido denedi.
 
 1874 İrlanda'lı göçmen okul öğretmeni John Philip Holland ABD Deniz. Kuvvetleri'ne 3,3 metrelik pedallarla pervanesi döndürülen ilk denizaltı çizimlerini yolladı.İlgilenilmedi.
 
 1875 Alman Nikolaus August Otto 4-stroke karbüratörlü makinayı yaptı.
 
 1876 14” çapında 4,5 mt boyunda Basınçlı hava ile çalışan,602 lb.ağılığında,17 knotS süratle 440 yarda gidebilen torpidoları Whitehead Fiume 14 modeli benzeri Fosfor bronz gövdeli bir orta sıklet orta menzil torpidoydu.1883’te hafiflemiş ve 21 knot ile 640 yardaya 44 lb.harp başlığını taşır performansa geliştirilmişti.
 
 1876-1897 arasında çeşitli gemi tipine uygun 14”,16”,18” çapında 4-6 metre boyunda,Brotherhood 3 silindir Radial Hava Motoru ile donatılmış 20-30 knots süratle 600-800 yd. gidebilen 30 ile 188 lb.harp başlığı olan bazıları 3 kanat pervaneli torpidolar üretilmiştir.
 
 1877 Stepan Karlovich Dzhevetsky (Dzjevetski),tek kişilik bir pedallı denizaltıyı Odessa’da inşa edip,1878’de denedi.   

 1878 Türk-Rus savaşında torpidonun Savaşta ilk kullanımı 25 Ocak gecesi bir haberleşme gemimizedir.

 1878 Geoge Garred,pervanesi elle çevrilen ilk denizaltısını yaptı.

 1878 Güneyli bölgesinde, Pontchartrain gölünde, onların bir denemeleri olan bir denizaltı bulundu.Pioner I?

 1878 Holland,İrlanda devrimcilerinin bir kolu olan Fenian'ların sponsorluğunda,tasarladığı Holland I'i Albany City Iron Works-New York’da inşa etti.Boyu 4.5 metre, eni 1 metre ve 2.5 ton ağırlığında ve 4 hp. gücündeki sıkıştırılmış hava ile çalışan Brayton motoru olan denizaltı 6 Haziran 1878 denemelerinde  denizaltıya para yatıran İrlanda Fenian Kardeşlik  Üyelerinin önünde 12 metreye dalarak başarılı sonuçlar aldı.Bu sonuçlar,daha savaş gemisine yakın daha büyük bir denizaltı için Holland'ı cesaretlendirdi. Paterson Museum’da sergilenmektedir.

 1878 Geoge Garred,pervanesi elle çevrilen ilk denizaltısını,Resurgam Ii yaptı. .

 1879’da Stepan Karlovich Dzhevetsky (Dzjevetski) ikinci denizatlısını 4 kişilik Nr.2 Keta”yı Nevsky Fabrikası-St.Petersburg’da inşa etti. Fransız denizaltı tasarımcısı Claude Goubet sistemi olarak bilinen dalış ve satıh esnasında tekne kararlılığını sağlayan  pruvada düşey ve pupada yatay yönlendirilebilen birer pervanesi vardı.Kayan ağırlıklarla trim yapılmakta ve ilkel bir periskobu bulunmakta idi.No.2 ile aynı yapıda fakat tek pedallı kranka baglı tek pervaneli No.3 dizaynını inşa edip,Çar III.Alexander’a Silver Lake Gatchina’da gösteri yaptı ve bu  botların kıyı savunmasında kullanılması düşünülerek 50 bot siparişi aldı.1881’de siparişi teslim etti.Bunlardan biri St.Petersburg Central Museum’dadır.   

 1879 Alman Karl Benz 2-stroke makinayı inşa etti.

 1879 Kasım'ında George Garret'in,Brittannia Engine Works and Foundry Birkenhead'de (UK) denize indirdiği ve 24 Şubat 1880'de denediği 3 kişilik tasarımı "ResurgamII", buhar gücü ile çalışmaktaydı.Boyu 20mt,genişliği 3mt. olan 60 tonluk gemi; satıhta iken depoladığı buharı, dalmış durumda pervaneyi çevirmek için kullanıyordu.İçerdeki hava personele 6 saat yetiyordu. Bu deneme esnasında çıkan fırtınada batan Resurgam'ın enkazı,1995 Kasım'ında St.Andrews Üniversitesi Arkeoloji Dalış ekibi tarafından bulunmuştur.

 1880 John Erricsson;16”çapında,8 mt.boyunda,61 knots ile 100 yd gidebilen,300lb. patlayıcılı 1500lb.  roket-topido denedi.  

 1880 Paulson; Kızgın Steam-Kuru buharla çalışan,pusula ve elektrikle kontrol edilebilen bir torpido denedi.

 1880 Borden;Benzinle 2000 yarda giden torpido denedi.
 
 1880 Berdan[Borden] ;200 libre patlayıcısı-harp başlığı olan roket-torpido denedi.Torpido iki bolümlüydü.Hedef gemi etrafındaki ağa takılıp gevşetecek teknesi ve ondan ayrılıp ağı gecek silahından oluşuyordu.İtiş gücü roketin egzostuna yakın tirbün ile aynı şafta bağlı pervaneler ile sağlanıyordu.Başarısız bir silahtı.İngiliz istihbaratına göre Türk Donanmasında denemeler yapılmıştır.

 1880 Lay-Haight ,Basınçlı CO2 yerine Benzin denediler başarısız oldular.Bu da telle sahilden kontrol ediliyordu.

 1881 Holland,İrlanda Fenian Kerdeşlik örgütü tarafından fonlanan Fenian Ram ismini verdiği makinalı tüfeği olan 10 metre boyunda ve 19 ton ağırlığındaki denizaltıyı Delameter Iron Company-New York'ta denize indirdi.Holland II olarakta bilinen denizaltının denemeleri 2 yıl sürdü.15 hp.benzin motoru ile satıhta 9 knots sürat yapabiliyordu ve 15 metre derinliğe dalabiliyordu.1883'te Fenian'lar illegal ilan edilince teknelerini çaldılar. Holland'da bir daha onlarla çalışmadı. 

 1883 Fenian Ram inşası ve denemeleri sırasında inşasını yürüttüğü 5  metrelik 1 ton ağırlığında olan Holland IIIü denedi .

 1883 Holland ve arkadaşları,Hindiçin ile savaşta olan Fransa'ya denizaltı satmak üzere Nautilus Submarine Boat Company'i kurdular."Holland IV-Zalinski Boat" adını verdikleri Hybrid camera lucida-İlkel periskop ile donatılmış prototip denizaltıyı yaptılar ancak 1885'te denize indirilir iken hasar gördü.Onardılar ancak denemeleri esnasında savaş bitince Fransa almaktan vazgeçti şirkette iflas etti.

 1884 Weeks, 40 yarda menzilli satıht giden roket-torpido denedi.

 1884 Stepan Karlovich Dzhevetsky (Dzjevetski) 1879’da yaptığı 50 bottan birini tek kranka bağlı tek pervaneli yaptı ama başarısız oldu.Bunun üzerine bu 2 kişilik Tip NR.2'yi, batarya ve 1.8 hp.elektrik motoru ile donattı ve Tip Nr.3 olarak sınıflandırdı.4 knots hızda 10 saat gidebiliyordu.İlkel periskobu ve Hava tüplerinde taze havası vardı.Büyük ihtimalle Elektrik motorlu ilk denizaltıdır

 

 1884 Amerikalı Josuah H.L. Tuck'ın,24 Nisan 'te patentini aldığı denizatlısı “Peacemaker”,hava bölmesinin (Üstüvane) planlandığı ilk denizaltıdır.Düşüncesi; Dikey” pervanesininde yardımıyla  hedef geminin altına gelen ve omurgasına yaklaşan denizaltının içinden bir kişinin  pompalayarak sağladığı solunum havası ile "hava bölmesinden" çıkıp geminin omurgasına bomba koyacak olan dalgıç ile harekat yapılması idi.1884'teki denemelerinde umduğu sonucu alamayınca bu bölmeyi kaldırdı ve 1885'te itici gücü değiştirdi.Denizaltıyı 600 kg kostik soda'dan  elde ettiği kimyasal buharı kullanarak 5 saat süreyle sualtında ve satıhta gidebilen bir hale getirdi.Akıl hastanesine "kapattılar!" 

 1885 Gottlieg Daimler ilk benzinle çalışan 4-cycle makineyi dizayn etti.

 1885 Wood-Haight iki şamandıraya asılmış Brotherhood 3-silindir hava motorlu torpido denediler.

 1885 Hudson Maxim buhar gücünün tellerle torpidoya iletildiği Brennan torpidoya benzer itiş sistemi suyu pompalamaya dayanan başarısız bir deneme yaptı.  
 

 1885 yılında 33 yaşındaki İngiliz mühendis Garrett, üçüncü denizaltıyı yapabilmek için İngiltere’de finansman bulamayınca, ünlü İsveçli silah fabrikatörü Thorsten Vilhelm Nordenfelt’den  yardım almıştır. Nordenfelt’in fabrikalarında inşa edilen denizaltı, fabrikatörünün adı ile anılarak, 1 numaralı Nordenfelt denizaltısı ismini almıştır . George William Garrett’ın üçüncü (1 numaralı Nordenfelt) denizaltısı, Stokholm’da tezgaha konmuştur. Denizaltıya 100 beygir kuvvetinde bir Compaund buhar makinesi yerleştirilmiştir. Bu suretle su üstünde 9 mil süratle hareket edebilmiştir. 355 milimetrelik (14 pus) bir de  torpido kovanı monte edilmiştir. Puro şeklinde olan 1 Numaralı Nordenfelt denizaltı gemisinin boyu 64 ft., genişliği 9 ft., yüksekliği 11 ft.dir. Üzerine bir insan kafasının girebileceği büyüklükte camdan bir kubbe monte edilmişti. Kubbenin iki tarafındaki çıkıntılar da dikkate alındığında geminin genişliği 12 ft.e ulaştığı anlaşılmıştı. Gemi çelikten inşa edilmiş olup üçer ft. aralıklı kemerelerle dizayn edilmişti. 100 kadem (30 metre) su tazyikine dayanacak şekilde inşa edilmiş olan  denizaltı, stim ile çalışan 2 silindirli bir makineye ve 2 adet de küçük stim makinesine sahipti. Bu makineler dalmaya ve satha çıkmaya yarayan 2 adet amudi pervaneyi tahrik etmeye, gemi satıhta bulunduğu zaman, kazan önüne ve geminin dahiline hava veren ventilasyon hava körüklerini çalıştırmaya yaramaktaydı.

 1885 Claude Gaubet'in Paris'te yapıp Cherbourg'ta denediği; 5mt boyunda, 1mt eninde, 1 ton ağırlığındaki, Laurent-Cély bataryalı denizaltısı Gaubet-I'in bir torpidosu-esasında mayını vardı.Hedefe sabitlenen mayının emniyetli mesafeye gidilip kablosu vasıtasıyla elektrik akımı ile patlatılması düşünülmüştü.Geminin denge problemi çözülemediğinden proje başarısız olmuştur.

 1886 Patrick;22”çap-14mt boy,6000lb. ve 21kts ile 2000 yarda giden,Broth.3-cyl.hv.motorlu,şamandıra asılı torp.denedi.

 1886 yılında,Ash & Campbell,İngiltere Tilbury'de;20 mt. boyunda, 2,5mt. eninde 50 tonluk akü grubu-batarya ve elektrik motorlu denizaltıyı: Nautilus'u inşa ettiler.Her iki bordasındaki 5'er silindiri içeri çekmek suretiyle geminin hacmini azaltarak dalıyorlar, tersini yaparak yüzeye (Satha) çıkıyorlardı.

 1887 ABD Donanması ilk Denizaltı dizayn yarışmasını duyurdu.1000 beygir gücünde bir dizayn isteniyordu.Nordenfelt,Joshua Tuck ve P.Holland katıldı.2miyon $’lık ödülü Holland kazandı ama sözleşmenin içeriğinin belirsizliği yüzünden ödül verilmedi.

 1887 Nordenfelt,30 metreye dalabilen satıhta 14 knot süratle 1000 mil gidebilen buharlı Nordenfelt IV yaptı ve Rusya'ya sattı.Rusya'ya giderken rotasından çıkıp 18 Eylül 1888 günü Jutland sahilinde karaya oturunca Rusya almaktan caydı.

 1888 Nordenfelt;29”çap,5000lb.ve 16kts.ile 4000yd.giden elektrikli telle dare edilen şamandıralı torpido denedi.Başarısız oldu.

 1888 Suüstünde buhar makinaları ile seyir yapan ve sahip olduğu büyük sıcak su sarnıcı sayesinde denizaltında kısa süre kalabilen, makinalı tüfek ve torpido kovanına sahip olan ilk denizaltıyı ise Nordenfelt,1885'te Resurgam deneyimlerini ileri götüren  İngiliz mühendis Garret ile işbirliği yaparak İsveç’te gerçekleştirmiştir. Nordenfelt-I ismini alan bu gemi o ana kadar muhtelif memleketlerdeki çalışmalarda dikkate alınarak inşa edilmiştir.60 tonluk denizaltı;19.5mt boyunda, 2.75 mt çapında idi 160 mil satıh menzili ve max 15mt derinlikte 15 knot hızı vardı. Denizaltı, aralarında Osmanlı İmparator'luğu temsilcisininde bulunduğu denizci devlet temsilcilerine Kopenhag yakınlarında gösteride bulundu. Osmanlı imparator'luğu temsilcisi teknenin savaş kıfayetine haiz olmadığı ve bilhassa akıntılı sularda vazife görmesinin şüpheli olduğu şeklinde bir rapor hazırladı. Buna mukabil Yunan hükümeti bu denizaltıyı satın aldı. Yunanistan’ın  bir denizaltıya sahip olması ve Osmanlı Devleti’ne karşı geleceğinin kesinleşmesi, denizden sahil, adalar ve Selanik yönüne gidecek nakliye gemilerine ve Donanmaya darbe vuracakları istihbaratının alınması sonucu, zamanın padişahı II. Abdülhamid aynı geminin geliştirilmişi ve üçer torpido atabilecek özelliklere sahip , parası kendi ödeneğinden ödenmek ve iki buçuk ay içinde İstanbul’da teslim edilmek şartları ile her biri 11.000 sterlin değerinde iki adet denizaltının alınmasını istemişti. Yapılan görüşmelerden sonra Vickers&Armstrong firmasına,boyları 30 metreye uzatılmış, 250 beygir gücündeki buhar makinesiyle suyun yüzünde 12 kts. sürati olacak, içinde iki Nordenfelt topu ile 355 milimetrelik iki torpido kovanı bulunacaktı. İki tanesinin fiyatı, denemeleri sonunda isteğe uygun teslim edilmek şartı ile 36.000 Türk Altın Lirası’ydı. Ve teknik bakımdan daha tekamül ettirilmiş  2 Nodenfelt-II ve III  (Bazı kaynaklar “Tip”’i esas alarak iki gemiyede Nordefelt II demekte) sipariş edildi. Mürettebatı bir kaptan, iki makinist ve bir ateşçiden ibaret olacaktı. Denizaltılar İngiltere’de : Lancashire Barrow-In- Furness’de Barrow Gemi İnşa Fabrikası(Vickers, Sons & Maxim Ltd.) 143 inşa numarasıyla inşa edilerek parçalar halinde 30 Mart 1886 tarihinde gemiye yüklenmiş ve 5 Mayıs 1886’da İstanbul’a getirilmiş ve Taşkızak tersanesi Valide kızaklarında  monte edilmiştir. 1886 ve 1887 yıllarında denize indirilen denizaltılara Abdülhamid ve Abdülmecid isimleri verilmiş. Abdülhamid 6 Eylül 1886 tarihinde denize indiği halde, Abdülmecid ancak 11 ay sonra 4 Ağustos 1887 tarihinde denize indirilebilmiştir Ancak Abdülmecid bitirilememiş Camialtına bağlanmıştır. 05 Şubat 1887 günü Komutan Yüzbaşı Halil Develioğlu ( İstanbul ) Komutanlığında Yapılan Abdülhamid'in tecrübelerinde gemi personeli gemilerini çabuk kavradılar. Tecrübe seyirlerinde firma personelinin hatalarını bulacak kadar kabiliyet gösterdiler. Geminin tecrübelerinde baş ve kıç trimi dengeli olarak tutulamamış, yine mukaveleye göre suyun altında 10 kts. süratle gitmesi gerekirken ancak 2.5 kts. yapılabilmiş ve bunun üzerinde daha fazla bir sürat yapılamayacağı kanaatına varılmıştı. Türk mürettebatın gemiye yabancı personel olmadan dalış yaptırmaya muvaffak olmalarından sonra Abdülhamid denizaltısı İzmit Körfezinde gece ve gündüz hücum talimleri ve torpido atış eğitimleri yapmıştır. Abdülhamid denizaltısının eşi olan Abdülmecid de, 4 Ağustos 1887 tarihinde denize indirildikten 5 ay sonra ilk dalış tecrübesini 23 Ocak 1888 günü İzmit önlerinde yapmıştır.Hitamında  1888 yılında, Sarayburnu önlerinde dalarak akıntıya karşı Üsküdar önlerinde demirlemiş boş bir gemiye yaklaşmış ve torpidosunu atıp gemiyi batırararak yabancı devlet temsilcilerine gösteride bulunmuştur. Torpidonun çıkışı sırasında ağırlık değişimi yüzünden dengesi bozulmuş ve kaza atlatmıştır. Bu olay dünya denizaltıcılık tarihinde bir denizaltı gemisinden ilk defa seyyar torpido atılarak bir suüstü gemisinin batırılışı olayıdır. Bu olay yankı yapmıştır çünkü periskopsuz bir denizaltı gemisinin lumbuz camından nişan alınarak atılan bir torpidoyla büyük bir su üstü gemisi batırılmıştı..Bu başarı üzerine denizaltıcılar padişah II. Abdülhamit’ten taltif beklerken denizaltılar padişah emri ile tersane rıhtımına bağlandılar ve daha sonra da 3 Mart 1893’de denizaltıların korunmaları için Sütlüce eteğinde yaptırılan kızağa çekildiler .Gemiler bir daha  dışarı çıkarılmadı. Orada çürümeye terk edildi.

 1887-1888 Nordenfelt/Garret denizaltılarının sualtında yürütme gücü yetersizliğinin saptandığı sıralarda  İspanya’da genç bir deniz subayı Yzb. Peral,Queen Maria Cristina’nın onayı ile  Arsenal de la Carraca (Cadiz) tersanesinde; 22 mt boyunda 3 mt eninde sualtında 2 adet 30 HP. elektrik motorları ile götürülen modern anlamda dizayn-inşa ettiği denizaltısının torpido denemelerinde başarıyla 3 Whitehead torpidoyu ateşlemiş olmasına rağmen; Cristóbal Colón harp gemisine hucum gösterisi esnasında kulesinin uzaktan görülmesi ve valf arızasına saplanan teknik heyetin olumsuz raporu artı İspanya Deniz Kuvvetleri'nin tutuculuğu-ilgisizliği nedeni ile bu denizaltının seri inşa safhasına geçilememiştir. Cartagena’da sergilenmektedir.

  İspanya’daki bu çalışmalar sırasında Fransa’da da denizaltı dizaynları üzerinde dikkate değer çalışma ve gelişmeler olmuştur. Bunlardan;1885'te Claude Goubet'in Goubet-I'ini,1888'de Fransız Deniz Kuvvetleri için Gustave Zede’nin inşa ettiği Gymnoteu,1893'te anısına yapılan ve tatbikatta demirli gemiyi torpido ile batıran "Gustave Zede"yi ve  uluslararası bir yarışmayı kazanan Maxime Laubeuf'ün  Narval’ını denizaltı dizaynındaki gelişmelere katkılarından dolayı sayabiliriz. Bu botların deneylerimden alınan dersler, geleceğe ışık tutmuştur.Bilhassa Laubeuf isimli bir mühendisin geliştirdiği Narval ismi verilen denizaltı ile büyük aşama yapılmıştır.Anılan yarışma 1896'da Fransa Deniz Bakanlığının açtığı bir yarışmaydı.Koşulları;denizaltının ağırlığı min 200 ton,min 100 mil menzilli,satıh sürati 12 knots ve dalmış sürati 8 knots olarak belirlenmişti.29 tasarımın katıldığı yarışmayı 1899 yılında denize indirilen Narval kazandı. Narvalın getirdiği yeniliklerin başında satıhta ve sualtında iki ayrı yürütücü güç sisteminin kullanmasını sayabiliriz.34 mt.boyundaki Narval,satıhta 220 Hp. gücünde sıvı yakıtla ısınan buhar makinası ve dalışta 80 Hp. gücünde elektrik motoru ile gidiyordu.Menzili;satıhta 11 knots ile 400 mil,7.5 knots ile 500 mil,dalışta 7.5 knots ile 25 mil ve 5 knots ile 62 mil idi.Dalma ve yakıt sarnıçlarının yerleştirilebilmesi için çift tekneli inşa edilen ilk denizaltıdır. Zayıf yanı buharlı sistemi idi.Dalışta bot atmosferinde ısı artışına ve satha çıkışta tekrar buhar üretiminin başlamasına kadar zaman kayboluyordu.Rus Stepan Karlovich Dzhevetsky (Dzjevetski)nin buluşu olan değişik sistem 4 tane torpido düşürme yatağına (kovana) sahipti. Narval 1900 yılında Fransız Deniz Kuvvetlerinde hizmete girmiş iki tekneli modern denizaltıların atası olmuştur.(Mukavim ve Form tekne ilerde açıklanacaktır.) Resimde yine M.Laubeuf’ün dizayn ettiği diğer bir denizatlısı "L' Anguille" görülüyor. 

 1888 Rusya'nın satın aldığı 160 tonluk denizaltı;Osmanlı hükümetinin Abdülhamid ve Abdülmecit ile beraber ısmarlamış 3.denizaltı olabilir mi?Bir kaynağa göre Osmanlının almaktan vazgeçtiği 160 tonluk bir Nordenfelt denizatlısını Rusya almış ama Rusya’ya giderken Batık denizi’nde rotasından çıkıp kaybolmuştur.[Muhtemelen Osmanlı Hükümetini almaktan vazgeçtiği 160 tonluk bu denizaltı Nordenfeld IV olabilirmi.!? Denizaltıcının yorumu: Ayrı denizaltılar olduğudur ve Osmanlının 3.denizaltısı olduğuna dair başka kaynak bulunamıştır.Tarihlerin yakın olması;Osmanlı hükümetinin 160 tonluk denizatlıyı almaktan vazgeçişi ile (Abdülhamid denizaltısının Halice kapatılması olayınında işaret ettiği) Osmanlının denizaltı silahından vazgeçişi, eş zamanlı olabilir-ki Ruslar, Nordenfelt IV kaybını telafi etmek için  Osmanlının vazgeçtiği yapımı bitmiş botuda Vickrs firmasından? almış olabilirler.Hem bu denizaltı kaybolmuş diğerinin mevkisi belli (Jutland’da rotadan çıkıp karaya oturmuş) ayrıca tonajlarıda tutmuyor..]

 1888 Gustave Zede'nin [Amiral Aube'nin onayı ile] Toulon yakınlarında Arsenal of Mourillon'da  inşasına başladığı Gymnote,20 Eylül'de denize inmiş 17 Kasım'da  denemelere başlamıştır.20 metre  boyunda ve 30 ton olan Gymnote'un,400 amper/saat enerji veren ve dalışta Yüzbaşı Krebs’in dizaynı 55hp.gücündeki tek elektrik motoruyla 8 knot hıza ulaştıran 540 adet 17.5 kiloluk Alkalin çinko potas pilleri sahilde şarj edebiliyordu.Satıh menzili 10 knots ile 83 kilometre,6 knots ile 220 kilometre idi.1911'e kadar olan hayatında daha gelişmiş pil gruplarının denendiği ve ciddi kazalar atlalatan Gymnote,bir gösteride hiç görünmeden Jaurequiberry ismindeki eski bir savaş gemisini batırmıştır.

 1888 U.S. Donanması 2. yarışmasını duyurdu.Nordenfelt,Tuck ve Holland katıldı.2 milyon dolarlık ödül yine P.Holland’ın oldu.Nordenfelt denizaltıya ilgisini yitirdi,Tuck akıl hastanesine gitti ve Donanma sekreterliği parayı suüstü gemilerine kaydırınca Holland yine parayı alamadı.Günlüğü 4 $ ‘a Teknik ressamlığa başladı.

 1889 Claudet Gaubet Gaubet-II'yi denize indirdi.

 1889 Sims-Edison 12kts ile 3500yd.giden ve 400lb.patlayıcılı elektriği sahilden alan şamandıralı Ericsson torpidosu denediler. 

 1890 Makine gücü ile çalışan denizaltı olan Nordenfelt’de dizayncıların büyük çabalarına rağmen güvenilir bir derinlik kontrolu sağlanamamıştır. Dalma ve sıcak su sarnıçlarının büyüklüğü dolayısıyla personel için çok az bir hacim kalmıştır. Bu serbest hacimdeki havanın ise,150°f’a kadar ısınması ve kazandan gelen duman dolayısıyla sağlıksız ortamın oluşturması ile personelin sualtında kalış süresini kısaltmıştır. Buna rağmen Nordenfelt sebat etmiş ve 1890’da dizaynlarını Almanlara satmıştır. Almanlar, bu dizaynda inşa ettikleri ve WI ve WII ismini verdikleri botlarda başarısız olmuşlardır.

 1890 ABD  Howell torpidolarını kullanmaya başladı.

 1890 Whitehead, Vickers Armstrong Ltd. In . desteği ile Weymouth’ta fabrikasını açtı.

 1892 Rudolph Diesel ilk içten yanmalı dizel makinayı keşfetti ve bir yıl sonrada makinayı yaptı.Mazot ile çalışıyordu.Makina,nerdeyse mucidini öldürecek patlamayla hayatına başladı.

 1892 George Baker’ın denizaltısı denize indi.

 1893 Haziran'ında,Fransa'nın büyük  Gustave Zede denizaltısı denize indi.1890 yılında Fransa hükümetinin Denizcilik Bakanı M.Barbey Gustave Zede'nin asistanı Ramazotti'den büyük bir denizaltının inşasını istedi.Toulon'da Mourllion tersanesinde Sirenne adı ile denizatının inşasına başlanmış ancak Gymnote'u tasarımcısı  Gustave Zede ölünce anısına ismi değiştirilmiştir.Denizaltıda alısılmış "Cigar" gibi iki ucuda sivri biçimin dışına çıkılmış,asimetrik biçimde günümüz yapı tarzında yapılmıştır.76 adet çemberin oluşturduğu silindirik iskeletin üstüne korozyona dayanıklı metal plakaların kaplanması ile 53 mt. boyunda ve 4 mt. enindeki gövde meydana çıkmıştır.266 ton ağırlığındaki gemi, tek pervane şaftı üzerindeki iki elektrik motoru  sayesinde gidiyordu.720 adet pilden oluşan 130 ton ağırlığındaki bataryası 1800 amper 300 volt verebiliyordu.Periskobu ve pruvada 1 torpido kovanı bulunmakta idi.  

 Elektrik motoru ile pervanenin döndürülmesi işin yarısı idi.Bataryaların şarjı sahilden yapılıyordu.Bu yüzden bu denizaltıların görevleri "liman savunma" olarak biçimlemişti.

 1893 yılında ABD’de denizaltıya ilgi duymaya başlamış.Açılan 200.000 dolar ödüllü yarışmaya Simon Lake,Philip Holland ve George C.Baker katılmışlardır.Yarışmayı P.Holland kazandı ama inşası 1895’e kadar gecikecekti nedeni Baker’ın politik oyunlarıydı.Denizaltısının, Holland’ın tasarımının inşasına geçilmeden denenmesini istiyordu.Baker'ın denizaltısı buharlıydı.Boyu 16mt.,genisliği 3mt.,20 ton olan bu gemi 12mt.'ye dalabiliyordu.Dalışta kullandığı elektrik motoru,satıhta bir dişli ile jeneratör fonksiyonuna sahip oluyor ve bataryayı şarj edilebiliyordu.Pervanelerin yeri geminin her iki bordasının ortasında ve 4 yöne dönebiliyordu.Gemi pratik bulunmadı.Günümüz araştırma denizaltıları olan Batiskaf'ların pervaneleri bu özelliktedir.  

 Holland’ın en büyük rakibi olan Simon Lake isimli mühendisde deniz dibinde aynen uçakların iniş takımları üzerine yürüdüğü gibi tekerlekler ile yürütülebilen ve esas olarak sualtı kablolarını kesmek, mayın manialarını taramak gayesiyle Argonaut jr. isimli benzin motorlu ve su üstünde kalan uzun bacası bir denizaltı dizayn etmiştir. O yıllarda Lake, denizaltıların açık denizlerde gemilere hücum ve onları imha edebilecek bir silah olabileceklerini düşünemiyordu.Onun dizaynıda tekerlekleri yüzünden kabul görmedi.Lake,tasarısını geliştirdi ve çok fonksiyonlu <<"Argonaut I" adını verdiği bu denizaltıyı 1897de Baltimore'da  denize indirdi.12 metre boyunda 3 metre enindeki bu geminin personeli 4 kişidir.30hp. Benzin motoru vardı.1898de Chesapeake körfezinde,dalışta ve satıhta 2000 mil seyir yapmıştır.1899'da bunu geliştimiş ve Argonaut II'yi inşa etmiştir.

  Deniz Kuvvetleri, yarışmayı kazanan Holland'ın 28 metre boyunda 168 ton ağırlığında satıhta buhar gücü,dalışta elektrik gücüyle giden tasarımı  Plunger'ın (Holland V) iki tane yapılması için Holland'ın şirketi Holland Torpedo Boat Company of New Jersey ile herbiri 175.000 dolara anlaştı.Satıhta tam yolla 180 mil,ekonomik süratle 1000 mil giden geminin bataryaları 10 saat süreyle 6 knots yaptıracak gücü sağlıyordu.Ancak bu gemi, buhar makinasının yaydığı ısı sorunu yüzünden başarısız oldu.İnşasıda gecikmeli başlayıp yavaş ilerleyince ve fazla düzeltme gerekmesi sonucu iptal edildi ödülde donanmaya döndü.

  1894 ABD Donanması tüm Whitehead torpidolarını Howell torpidoları ile değiştirdi.

 1894 İtalyan Delfino denizaltısı denize indi.

 1895 Ludwig Obry'nin 1.75 poundluk 3 inch çapındaki metal diski 2400 devir-dakika döndürülmesinin oluşturduğu kuvvet esasına dayanarak dizayn ettiği Gyroscope, Whitehead torpidosuna yon kararlılığını sağlamak maksadıyla takıldı.   

 1897 Stepan K.Dzhevetsky “Borusuz” torpido kovanı geliştirdi.

 1897 Rudolph Diesel "başarılı" dizel makinayı inşa etti.Sonraki 6 yıl içinde 1 denizaltıya konacaktı. 

 1899 Ramazotti Morse adlı denizaltıyı denize indirdi.

Yüzyıl Başı ABD Denizaltıcılığı: Daha gelişmiş denizaltıyı yapmak için Electric Battery Storage Company'den destek alan P.Holland, Levis Nixon'un tersanesinde yapmaya başladığı Holland VI'yı, 17 Mayıs 1897'de denize indirdi. Bu denizaltı ile ilgilenen ABD Dz.Kuvvetleri resmi denemeleri sürerken geminin sorunlarının bir süredir çözülememesi üzerine (Çünkü Holland'ın bunları halledecek parası yoktu) 6 Kasım'da, Denemelerin 3. Aşamasında resmi olarak devreye girdi.Parasızlık yüzünden girişimcilerin de zorlaması ile Electric Boat Company'e baş tasarımcı oldu.Zamanla sorunları giderilen Holland VI, 1899 yılında Donanmanın denemelerini geçti.Kongre de 3 Mart 1899’da Donanma’ya 2. Holland VI’nın siparişi için onay verdi ve ABD Dz.Kuvvetleri 11 Nisan 1900'de gemiyi 150.000 dolara satın aldı.12 Ekim 1900’de filoya kabulu ile Amerikan Donanmasının ilk modern denizaltı gemisi "SS-1 USS Holland" hizmete girdi. 18mt. boyunda, 3.5mt. eninde olan,75 tonluk bu gemi, su üstünde 4 zamanlı benzin motoruyla gidiyor ve aynı zamanda akülerini dolduruyordu. Dalışta; bataryalarındaki potansiyel elektrik enerjisini, 160 hp gücünde elektrik motorunda, pervaneyi döndürmek için kullanıyordu. E. W. Bliss Company - Brooklyn, New York'ta imal kovanlarında 3 Howell torpidosu taşımaktaydı ve 40 saat harekat yapacak kapasitedeydi.1 wc'si vardı.

Denizaltı karşıtlarını susturmak için ABD Deniz Kuvvetleri Kurmay başkanı Amiral George Dewey,İspanya'nın Manila muhaberesini örnek göstererek denizaltının bu savaşın seyrini değiştirebileceğini söylemiştir.Haziran’da orijinal Plunger’in kontratı iptal edilip 5 gemilik “Gelişmiş Holland VI” tipi anlaşmasına varılmış,Ağustos'ta Donanma 6 gemi olarak sipariş etmiştir.Bir süre sonra Lake; fikrini değiştirmesine rağmen yine de Holland’a rakip olarak 1 Kasım 1902'de denize indirdiği Level-Keel tipi The Protector'a da tekerlek koymaktan geri kalmamıştır. Kıyı savunmasında kullanılan Protector, suüstü seyirleri için gayet güzel bir tekne şekline, 3 torpido kovanına, gayet güçlü bir yapıya ve dalış kabiliyetine sahip olmasına rağmen tekerlekleri yüzünden ABD Deniz Kuvvetlerince yine kabul edilmeyince, Lake’de botunu Rusya’ya satmış ve 5 tane daha sipariş almıştır.İlerde 4 adet Cruiser sınıfı olan “Kajman” sınıfı denizaltılarıda satacaktır.  
 Fore River Shipbuilding Co., Quincy,’de yapılan 173 tonluk 24 mt boyunda B sınıfı 3 bot Viper,Cuttlefish,Tarantula 1907’de;337 tonluk 45 mt’lik D sınıfı 3 bot Narwhal,Grayling ve Salmon 1909-1910'da yine aynı tersanede yapılan 235 tonluk 35 mt’lik C sınıfı 5 denizaltı,sırasıyla Octopus,Stingray,Tarpon,Bonita ve Snapper adlarıyla  1908-1910 arası hizmete girmişlerdir.
 1907 yılında Lake “Defender adında askeri ve ticari amaçlı 3 torpido kovanı,bir dalgıç  üstüvanesi olan denizaltı yaptı.  
 1909-1910 Arası Fore River Shipbuilding, Quincy MA inşa edilmiş 3 "D" sınıfı "Narwhal,Grayling ve Salmon" filoya katıldı.
 1909 yılında Simon Lake ABD Donanmasıyla ilk kontratını imzaladıktan sonra Newport News Shipbuilding & Drydock Co., Newport News, VA tersanesinde G-1 Seal ismindeki G sınıfı denizaltının inşasına başladı ve 2,5 yıl sonra teslim etti.Bu denizaltı  1914'te 85 metreye inerek derinlik rekorunu kırmıştır.Lake'in Torpedo Boat Company,I.Dünya Savaşı süresince donanma ile 1912'de katılan G-2 Tuna,1915 G-3 Turbot ve 1914 G-4 Tresher için kontrat imzalamış,1924 yılında kapanmıştır.
 1912 yılında Union Iron Works, San Francisco, CA tersanesinde inşa edilen F sınıfı 2 denizaltı Carp ve Barracuda ve Seattle Construction & Drydock Co., Seattle, WA tersanesinde inşa edilen F sınıfı  435 tonluk 45 mt’lik 2 denizaltı Skate ve Pickerel filoya katılmıştır.
 1912 yılında filoya katılan ve 1911 yılında kızağa konan, 26 yaşındaki Teğmen Chester Nimitz'in kumanda ettiği 4.Denizaltısı USS Skipjack ile ABD denizaltılarının benzinli makinadan dizelli makinaya geçişi başlamıştır.Bu gemi E sınıfı gemilerin ilki olup 2. gemi:Sturgeon ile beraber Fore River Shipbuilding Co., Quincy, MA tersanesinde yapılmış 457 tonluk 52 mt boyunda gemilerdir.İlk sonar cihazı ve Sperry gyro donanımlıdırlar.
 1912 Kongre'nin 4'erli 2 paket halinde sipariş ettiği menzili arttırılmış 8 "K-1 Haddock sınıfı" denizaltı filoya katıldı.
 1913 3 adet "H sınıfı" Union Iron Works  and Seattle Construction & Drydock Co. tersanesinde 1911 yılında inşasına başlandı.2 yıl sonunda " H-1 Seawolf,H-2 Nautilus,H-3 Garfish" adıyla donanmaya katıldılar.Bu dizayn,İngiltere'nin gizli siparişi üzerine 1914'de 20 gemilik paket olarak [10 adedi Vickers-Montrealde inşa edildi] Haziran 1915'te teslim edildi,Rusya'nın siparişi üzerine 18 gemi AG sınıfı olarak [ 12 adedi Petrogat ve Nikolayev tersanelerinde birleştirilmek üzere] teslim edildi,son 6'sı iptal edildi.1918 yılında 6 adet daha yapılacaktır.
50 metre boyunda,dalmış deplasmanı,434 ton,25 kişilik,8 torpido kapasitelidirler.
  1914 Savaşın başında Cramp Shipbuilding Co., Philadelphia, PA  tersanesinde yapılan G sınıfı 457 tonluk 52 mt boyunda Trasher hizmete girdi.
 1914-1915 yılında Electric Boat ve Lake Torpedo Boat Company'de "L sınıfı" 10 bot inşsa ettiler.L-8 borda numaralı denizaltı Portsmouth Donanma tersanesinde inşa edildi.ABD'de Devlet sektörünün inşa ettiği ilk denizaltıdır Lake dizaynıdır.Hepsi 1916-1918 yıllarında donanmaya katılmışlardır.Boy:55 mt. Dalmış tonajı:548 t. 28 personelli 14 knots satıh süratine sahip gemilerdir.

Yüzyıl Başı FRANSIZ Denizaltıcılığı: 1901'de Fransa Başkanı Emil Loubet'in yakinen ilgilendiği "Gustav Zede" denizaltısı, üssünden 300 mil uzakta hareket halindeki savaş gemisi Charles Martel'e başarılı torpido atışı yaptı.Fransızlar 1899'daki donanmanın resmi stratejisini sürdürdü bu arada Fransa'da denizaltılar ilgi odağı haline gelmişlerdi.Yüzyılın başından itibaren "Sirenne" sınıfı 4 denizaltının inşası takiben 1901 yılı içinde Q13 Espadon ,Q14 Silure ,Q5 Sirent  ve Q6 Triton 'u denize indirdiler.Le Matin gazetesi de bir fon oluşturarak halktan topladıkları ile Ramazotti'nin Morse sınıfı 1901'de Francais ve 1902'de Algeria denizaltılarını yaptırdı.Bu denizaltılarından sonra Farfadet sınıfı 4 adet,Q7 Farfadet ,Q9 Gnome ,Q8 Korrigan ,Q10 Lutin  ve 1904'ten itibaren Ramazotti'nin dizaynı Naiade sınıfı denizaltıdanda Q16 ile Q34 arası borda numaralı 20 adet yapmışlardır.1904'te Fransız'lar ilk dizel makinalı denizaltı Aigrette'yi yaptılar.

Yüzyıl Başı İTALYA Denizaltıcılığı: 1894’te Italian Tersanesi La Spezia Muggianoda inşa ettikleri Delfino denizaltısı İtalyanların ilk denizaltıları olmuş,edindikleri tecrübeler ile FIAT ve C.R.D.A.nın dizelleriyle , Foca,Atropo denizaltılarını,8 adet Medusa sınıfı ,5 adet Glauco sınıfı,2 adet Pullino sınıfı, 2 adet Nautilus sınıfı denizaltıyı inşa etmişler ve tersaneler savaş öncesi dönemde ; Argonauta ,Balilla, ile 2 adet Pacinotti sınıfı denizaltıyı  geliştirmeyi programlamışlardır. 1911’de inşa ettikleri Argo sınıfı 345 tonluk botlar performansı yüksek denizaltılardı.

Yüzyıl Başı İNGİLİZ Denizaltıcılığı: Uzun yıllar, denizaltıların zayıf deniz kuvvetlerine sahip ülkeler tarafından kullanılabilecek bir silah olduğu düşüncesi ile ve denizaltıları korsan ilan edip bu yeni silaha ilgi göstermeyen İngiltere,Amiral A.K.Wilson'unda tutumu ile 1900 yılında politikasını değiştirmiş ve aynı yılın Ekim'inde eğitim ve deney maksatları için geliştirilmiş Holland tipi olan 7P serisi denizaltıdan 5 adet sipariş vermiştir.1903-1907 arasında Vickers,Barrows in Furness firmasında toplam 13 adet Holland A tipi denizaltı yapmışlardır.İlk 5 denizaltı Holland Torpedo Boat Co.ile müşterek yapılmış,daha sonra da bu botlardan esinlenerek “A sınıfı ” ismini verdikleri kendi dizaynlarını geliştirmişler ve süratli bir aşama içine girmişlerdir.A13 İngilizler’in ilk dizel makine koydukları denizaltıdır. Hornsby-Ackroyd six-cylinder  500 b.h.p. gücünde dizel koymuşlardır. Howard Grubb patentini aldığı pratik periskopları ilk bu sınıf gemilere koymuştur.1904'de İngizler'in Holland sınıfı denizaltılarının bir tatbikatta 4 savaş gemisine torpido hucumu geliştirmesi neticesinde Amiral John Arbuthnot Baron Fisher;Deniz savaşlarının strajisinde denizaltıların yapacağı devrimi vurgulamıştır. 
 1904-1906 arasında aynı firma benzin motorlu ve A tipinin özeliklerinin 2 kat büyüterek 316 tonluk 40 metrelik liman savunma denizaltısı 11 adetCoastal” tipi B sınıfı menzili sınırlı denizaltı yapmıştır.
 1905-1910 arasında Vickers,Barrows in Furness ve HM Dockyard Chatham firmalarınca 2 grup halinde 320 tonluk 41 mt boyunda 600 bhp dizel makinalı 200 hp elektrik motorunun yaptırdığı 8 knot sürat ile 1000 mil menzili olan 34 adet “Coastal” tip C sınıfı denizaltı yaptılar.
 1907-1912 arasında ilk 6’sını Vickers’in 2 tanesini HM Dockyard’ın yaptığı, ilk radyo alıcı-verici’li,telsiz direği bot içine inen 2500 mil menzilli 51 metre boyunda 2 pervaneli 25 personelli 3 kovanıyla İngilizler’in ilk “Overseas” tipi açık deniz karakol denizaltıları 8 adet D sınıfı hizmete girdi.
 1911-1917 arasında çok sayıda firma tarafından 3 grup halinde, bilhassa 36 adedi 1914’ten sonra savaş sırasında, performansı yüksek başarılı 56 adet 20 Mayın dökebilen “Overseas” dizayn 800 tonluk E sınıfı inşa edildi.Bu Avustralya’ya da satılmış ve Marmara Denizi’nde harekat yapmış bir dizayndır.
 1915 yılında ABD-Kanada yapımı "H sınıfı" 20 denizaltı aldılar.
 
Yüzyıl Başı RUS Denizaltıcılığı:
Günümüz verileri ile incelendiğinde 20yy. Rus denizaltıcılığının 5 döneminin Başlıkları  :
*BEYAZ    period (1901-1925): Yerli dizayn ve yapım ilk denizaltılarla teorik alanda altyapının oluşması.
*KIRMIZI period (1925-1945): 2. Dünya Savaşına girecek denizaltı dizaynların geliştirilmesi ve inşası;
*MAVİ      period (1945-1955): Okyanus Tipi tonajı büyük dizaynların gelişimi ve inşası;
*ALTIN     period (1955-1990): Nükleer -stratejik- denizaltı dizaynlarında ve Balistik - Cruise füzelerin gelişimi;
*GRİ        period (1990-2000): Rusya'nın ekonomik ve politik alandaki krizi,bunların denizaltı dizayn ve yapımına etkileri.
 1718'den itibaren; Marangoz Efim Nikonov’un “The Morel-Secret Vessel” adını verdiği denizaltısı,  K.Cherovski’nin, A. Podoletski’nin, K.A. Shilder’in , N. Spiridonova’nın, S.Romodanovsky’nin denemeleri/tasarımları,
 1855’de Vilhelm Bauer’in Sea Devil denizaltısı,
 1863’te Ivan Fyodorovich Alexandrovsky’nin buharlı denizaltısı,N. Polevoi’nin ve sonrada O.B. Gern’in # 4 dizaynı,
 1877’de Stepan Karlovich Dzhevetsky (Dzjevetski) 'nin dizaynı ufak pedallı bot ve akabinde elektrikli denizaltısı , Nordenfelt IV denizaltısı ve  1901’de denize inen Lieutenant E.V. Kolbasiev’in denizaltısı "Piotr Koshka"’nın inşaları Rusya’nın ilk denizaltı faaliyetleri sayılabilir.         
 1902'de İspanyol denizaltı tasarımcısı Raimondo Lorenzo D'eqeuvilley dizaynı ve  Krupp yapımı ,iki torpido düşürme yatağına-kovan’a  sahip,sadece bataryalı olan 13 metrelik Forelle  3D model: Krupp U-Boot - watercraft - gunpoint-3D.com denizaltısı Ruslar’a satılmıştır.Forelle, demiryolu ile Pasifik sahillerine, Vladivostoka nakledilmiş fakat hiçbir zaman tümüyle monte edilip hizmete girememiştir.                                                Piotr Koshka             Dzhevetsky      Hizmete giren ilk Rus denizaltısı;Gemi İnşa mühendisi I.G. Bubnov önderliğinde,Mekanik mühendisi I. Goryunov ve Elektrik mühendisi Teğmen M. Beklemishev tarafından Temmuz 1901de Sualtı Seyir Dairesinde yapılan tasarımı ve inşası Baltiysky Zavod-Baltık Tersanesinde başlamış olan Torpedo Boat No.113’tür.Motor ve Bataryaları Almanya ve Fransa’dan alınmıştır. 1903-1904’te inşaası-tecrübeleri tamamlanarak  5 Temmuz 1904’de hizmete giren denizaltının:Dalmış deplesmanı 123 t,Ebatları 19.6x3.59x3.0,Satıh Sürati 8.5 kts Dalış Sürati 7.8 kts,Mürettebatı 22 kişidir.1897’de (Dzjevetski)Dzhevetsky’nin bulduğu Dzhevetsky-Podgorny sistemi  “Borusuz” 2 Torpido Düşürme Yatağına (Kovana),her iki bordasında
Piotr Koshka gibi baş-orta-kıç olmak üzere 3 ufki dümene sahipti ve Delfin-Dolphin adını almıştı.Daha sonra ortada olan ufki dümenin gereksizliği anlaşılmış ve Kasatka sınıfından itibaren kullanılmamıştır.
 1903 İnşası başlayan Kasatka tipi 6 denizaltıdan ilkini -Kasatka= "Katil Balina"- 1904’te denize indirdiler.Bunlardan ikisi Makrel ve Okun,inşaları sırasında tamamen elektrikli yürütücü sisteme çevrildiler.Diğer 3 denizaltı Nalim ,Skat ve Feldmarshal Graf Sheremetev’dir. 1904 Nisan’ında Forelle denizaltısının performansı Germaniawerft tersanesinin-Friedrich Kruppun "Pazar payını arttırmış Brezilya’nın da, istediği bu dizaynın gelişmiş versiyonundan 3 tane de Rusya sipariş etmiştir. Karp,Kambala ve Karass adı verilen bu denizaltılar 1907de filoya katılacaklardır.
 1904 25 Haziran ’da Fulton sınıfı adıyla gelen Holland 7P serisi denizaltıda "Som" adı verilerek ,Vladivostock’a nakledilmiştir.Sipariş edilen diğer 7P serisi denizaltılar Neva tersanelerinde montajı yapıldıktan sonra Som-Catfish sınıfı olarak adlandırılmışlar ve ilk teslim  denizaltı Schuka olmak üzere diğer gemiler Beluga,Sterlyad ve Peskar 1905'te teslim edilmiştir.Hollanda yapımı Fossa periskopları ile donatılmışlardı.Losos ve Sudak 1907 teslim edilmişlerdir.
 1904de Rus-Japon savaşı yüzünden Ruslar denizaltıdan ne istediklerini biliyorlardı. Libau’da Düzenledikleri “Limana Sızma” yarışmasında Protector’un; John Holland,Krupp ve Fransız yapımı denizaltıları geçmesi üzerine 5 adet Protector sipariş ettiler. Protectorun adı Osetr olarak değiştirilmiş ve sınıfın adı olmuştur.Bychok,Kefal,Paltus, Plovta ve Sig diğer denizaltılardır. Lake siparişlerini The Newport News Gemi inşa şirketinde inşa etti. Osetr’da Vladivostock’a gönderilmiştir.1904 Aralık’ta Trans-Sibirya demiryolu ile Vladivostock’a gönderilmiş 7 denizaltıları vardı.Forel, Som, Kasatka, Nalim, Skat, Delfin, ve Feldmarshal Graf Sheremetiev. 1905 yılında göreve başlamışlardı.
 Rus-Japon savaşı Rus’lara, ülkenin her yanında esaslı bir denizaltı filosu oluşturma programının başlatılmasını dikte ettirmişti. Böylece Holland’a, Lake’e  ve kendi tersanelerinede 6 adet 140 tonluk Kasatka sınıfı denizaltılar sipariş edilir.
Mikhail  Naletov,Port Arthur’da ufak bir Mayın dökebilen denizaltı yapar.  Lieutenant A.S.Botkin'de yarı dalabilen gemisiyle bu savaşta varlık göstermiştir.
 1905 ilk dizel motorlu denizaltıları Ivan Bubnov dizaynı “Minoga”’yı kızağa koydular ve 1908-1909’da tecrübeleri kabul edildi.Muhtemelen dünyada ilk Kanat açıları değişebilir [Pitch control] pervaneye sahip gemiydi. Aynı tarihlerde Akula sınıfının yapımına başladılar.
 1906 Acoustic Telegraph (Hydrophone) N.Nirenberg tarafından Baltic Gemi-Yapım atölyelerinde donanma yetkililerine sunuldu.
 1909 Morzh sınıfı denizaltının dizaynı tamamlandı.3 denizaltının Morzh,Nerpa,Tyulen’in inşasına başlandı.Tecrübeleri 1915 yılında yapıldı.                                          Lt.A.S.Botkin
 1907 S.K.Dzhvetsy’nin projesi “Pochtovy”'nin tek içten yanmalı makinesini,sıkıştırılmış hava tüplerinde depoladıkları hava ile çalıştırıp dalışta da gidebiliyorlardı.1908’de yapımı biten geminin benzinli makine egzost gazı bir kompresörle omurga altında çok delikli bir borudan atılıyordu.
 1909 Lake 'e verilen sipariş, Cruiser sınıf:Kajman class adı altında,Kajman,Alligator,Drakon,Krokotil isimli denizaltılar olarak yapılacaktır.
 1911 Pilot V.V.Dyovsky uçakla denizaltıya ilk “Baskın harekatı” yapıldı.Donanmanın ilk Deniz-pilot birliği Sivastopol'de oluşturuldu.
 1911 Filonun en gelişmiş denizaltısı Akula denize indi.Bu dizayn sonraki tiplere temel olmuştur.
 1912 Lieutenant A. Shchensnovich tarafından bir Radio-Hidroacoustic Seyir sistemi geliştirildi.
 1913 K. Shilovskiy,Acoustic Derinlik Ölçer-Elektronik iskandili dizayn etti.
 1913 Bars ve Lebed sınıfı denizaltının yapımına başladılar.Saint Petersburg’taki Baltık tersanesi ile beraber Tallinn’deki Joint-Stock Co.’nin tersanesinde 20 adet Bars inşa ettiler.Bu tip savaş öncesinin en büyük dizaynıydı.  
1914’de Holland 27-B tipi küçük botlardan 3 adet ve Holland 31-A sınıfı denizaltılardan,
1915’te 3 adet -Narval,Kashalot ve Kit- alıp Narval sınıfı adıyla filolarına eklemişlerdir.
1915 Tecrübeleri biten St.Petersburg Donanma Tersanesi'nde inşa ettikleri 1912 19 Ağustos'da denize inen M. Nalyotov’un dizaynı 560 tonluk ve 60 mayın taşıyabilen Krab denizaltısı dünyada mayın dökücü olarak inşa edilen ilk denizaltı olmuştur. I.Dünya Savaşında Karadenizde harekat yapmıştır.
1916 Shilovskiy,Fransız fizikçi Paul Langevin (1872-1946)  ile beraber “Sualtında bir Transducer'den gönderilen seda biminin uzak mesafedeki bir cisimden  yansıyıp dönen ekolarıyla, cismin yerini bulan cihaz”ı geliştirdiler.
1915-1921 Arası filolarını güçlendirmek için Holland’ın gelişmiş sınıflarından: AG Type diye anılan Holland 602-F,602-GF,602-L ve 602-Rden toplam 12 adet denizaltı almışlardır.
1917de İtalya FIAT-San-Giogio’dan Svyatoj Georgij-St.George denizaltısını almışlardır.

Yüzyıl Başı İSVEÇ Denizaltıcılığı: 1883’te Nordenfelt’in Stockholm’de buharlı denizaltı yapmasından sonra, 1904'te İsveç Holland tipine yakın 111 tonluk 23 metre boyunda Hajen denizaltısı yaptı.1909’da FIAT-La Spezia’dan 186 tonluk 42 metre boyunda Hvalen denizaltısı aldılar.Bunu 1909’da 138 ton ve 26 mt boyunda  Motala Verkstad yapımı UB.No1,NO.2,NO.3 takip etti.1914’ te Kockums firmasının yaptığı 252 t ve 46 mt’lik Svardfisken ve Tumlaren denizaltıları savaş öncesi yapılan denizaltılarıdır.

Yüzyıl Başı HOLLANDA Denizaltıcılığı:1906'nın 21 Aralık günü,Hollanda Kraliyet Donanması Luctor et Emergo adıyla tecrübelerini tamamlayan Holland VI 7P serisi denizaltıyı, Onderseeboot 1 - O1 borda numarasıyla bünyesine kattı.İtici güç olarak 4 zamanlı M.A.N. dizel,60 adet Chlorid akülü batarya ve elektrik motoru kullanılmış denizaltı 3 torpido taşımakta idi.1909-1911 yılında 4 adet O2 sınıfı O2-O5 Borda numaralı 1 MAN dizel motorlu 1 Zeiss periskoplu 4 torp taşıyabilen 149 tonluk 32 metrelik bot inşa edildi.1.Dünya savaşının ilk yıllarında 35 metre boyunda 1 MAN Dizel ve 2 Zeiss periskobuyla donatılmış 5 torpido atabilen 233 tonluk O6 sınıfı ve 266 tonluk O7 sınıfı inşa edilecektir.  

Yüzyıl Başı JAPON Denizaltıcılığı: 1904 yılının Mayıs'ında Yamato ve Yasima gemilerinin batması ve 4 gemilerinin ağır hasar görmesinden sonra eksilen vuruş güçlerini kazanmak için Japonlar,1898'den beri ilgilendikleri Holland'ın çalışmalarının son ürünü olan 125 tonluk Fulton sınıfı denen Holland VI 7P tipini almaya karar verdiler.Fore River tersanesinde inşa edilen 5 adet denizaltı,No1..No.5 olarak 1 Kasım 1905 günü Japon Donanmasına katılmıştır.1906'da 63 tonluk Kaigun Holland  tipi No7 ve No6,No6 1910'da kayboldu,1909-1911 arası 320 tonluk 5 adet C1-C2 Vickers sınıfı No.8..No.12 ve 1912'de 340 toluk 26 personelli VK tipi No.13 filolarına katılmıştır.Savaş sırasında 1916-1917'de 320 tonluk S3 Vickers sınıfı No.15..No.16 ve 1917'de 665 tonluk 30 kişilik S1 sınıfı No.17 filolarına katılmış No.14 Fransız yapımı denizaltı Fransız filosunda Armide adıyla görevlendirilmiştir. 

Yüzyıl Başı İSPANYA Denizaltıcılığı: 1852’de Ictineo-I 1864’te Ictineo-II ve 1888’de Peral’dan sonra İspanyol Donanması Electric Boat co.’ye Holland tipi US.Denizaltısı M1 benzeri denizaltı sipariş etmiştir. Fore River Co., Quincy Gemi yapımcılığında Eylül 1915 inşasına başlanan bot,Ocak 1917’de filoya katılmıştır.A serisi 3 bot FIAT-San Giorgio’da yapılacak ve 3’ü de 1917 Ağustos’da hizmete gireceklerdir. 

Yüzyıl Başı ALMAN Denizaltıcılığı: Alman denizaltı gücünün yaratılması 2 tersanede başlamıştır.
 Biri;1867’de Lloyd Foster tarafından Kieler Hafen’de The Norddeutsche Schiffbau Actien Gesellschaft adıyla kurulmuş, daha sonra 1896’da Friedrich Krupp tarafından alınıp “Germaniawerft-Kiel” adı verilen tersanedir. 1902'de İspanyol denizaltı tasarımcısı Raimondo Lorenzo D'eqeuvilley-Montjustin Krupp’un yanında bu tersanede çalışmaya başlamış ve Forelle 3D model: Krupp U-Boot - watercraft - gunpoint-3D.com ismini verdiği 13 metrelik sahilde şarj edilebilen,daha sonra Ruslara satılan  deneysel bir denizaltı yapmıştır. Rus ve Brezilya’nın ilgilenmesi ve Nisan 1904’te Rus-Japon harbinin kayıplarını telafi etmek isteyen Rus hükümetinin 3  bot siparişi üzerine bu dizaynı geliştiren Krupp, satıhta benzin motoru ile giden Karp sınıfı denizaltıyı yapmıştır.Avusturya ve Norveç’inde ilgi gösterdiği bu dizaynı Almanya da bir adet satın almış, Kerosen ile çalışan makinayı tercih etmiştir. Kiel’de Krupp’un Germany tersanesinde inşa edilen U-1, Amerikalı'ların Holland tipinin iki misli büyüklükte idi.42metre boyunda,239 ton olan gemi satıhta 11 mil,dalışta 9 mil sürat yapabiliyordu. 1500 mil seyir menzili vardı. Su üstünde Korting ağır yakıt makinası, su altında elektrik motoruyla yürütülüyordu.1906 yılında Alman İmparatorluk bahriyesinin ilk denizaltısı olarak inşa edilen kerosen makinalı U-1 sadece denizaltıların ağır yakıtlarla çalışabileceğini değil güvenilir olduklarını da kanıtlıyordu.1904’te Kaiserliche Marine Torpedo İnspektion, Gustave Berling’in 1905-06’da tasarladığı suüstü-sualtı sürati daha üstün U-Boat tipinin geliştirilmesi için kurduğu U-Bootkonstruktionsbüro ile U-Boat yapımı ve planlamasına başlamıştır.1 Temmuz 1907’de mühendis Hans Teschel ile U-Boat tipi ünlü pratik şeklini aldı.Bu kapsamda 3 bot inşa edilmişti ancak onlar deneysel botlardı 1908-1911’de U-5,6,7,8; 1911’de U-16 ve 1911-1915 arası 15 U-Boat inşa edilmiştir.Mart 1911’den sonra tersane U-Boat’lara kendi dizel makinalarını koymaya başlamıştır.

 Diğeri ise 1848'de Prusya için savaş gemisi yapılması amacıyla Danzig'de kurulan ve yüzyıl başında “Kaiserliche Werft-Danzig” adını alan tersanedir. 1865’te programına aldığı denizaltı inşasına başlayamayan Kaiserliche Werft 1904 Ağustos’unda Grandamiral Von Tirpitz’in inisiyatifiyle çalışmalara başlamış 1906’dan itibaren başarısız-deneysel U-2 ve 1907-09 arası U-3,4ü inşa etmiştir.U-9’dan itibaren savaşın başlamasına kadar inşa ettikleri botlar, başarılı temel dizaynlar olmuştur. U-5 ile U-18 arası botlar güverte silahlarının konduğu ilk denizaltılardır.1914'de U-19 sınıfı denizaltının yapımına başladılar.Ağır silahlarla donatılmış bu gemi 8 knot ile 7600 mil menzil yaptıran dizel-elektrik sistemi ile etkileyici bir gemiydi.

 Savaşın sonuna kadar Alman Savaş sanayinde yer alan U-Boat inşa eden tersaneler ve bot inşa adetleri; A.G.Weser,Bremen (81), Blohm-Voss,Hamburg (89), Bremer Vulkan,Vegasack (8), Flensburger Schiffbau (2), Germaniawerft,Kiel (84), Kaiserliche Werf,Danzig (46), Reiherstiegw.,Hamburg (3), Stülcken Sohn,Hamburg (1), Vulcan,Hamburg (68)

 Artık suüstünde ve sualtında iki yürütme sisteminin gereği kabul edilmişti. Ancak suüstünde hangi sistemin daha iyi olduğu tartışmaları sürdürülüyordu. Fransız'ların Narval sınıfı botlarda kullandıkları buhar makinaları mı?, Holland VI 7P tipi,İngilizlerin “A” sınıfı  botlarda kullandıkları benzin motorları mı?, Almanların Korting ağır yakıt makinaları mı?, Yoksa Fransız'ların dizel makinalarını mı? Benzin motorlarının yakıtının patlamaya karşı hassas oluşu,kerosen makinada yoğun beyaz egzost dumanının uzaktan belli olması, buhar makinalarının dalış zamanını geciktirmesi, bot dahilindeki havayı kirletmesi ve sıcaklık yaratmaları gibi  dezavantajları vardı. Sorunun çözümü daha yoğun yakıt yakan dizel motorlarının geliştirilmesiydi.Nitekim kısa süre içinde diğer botların yerini dizelli botlar almış ve uzun yıllar nükleer takatli denizaltılara kadar en iyi yürütme sistemi olarak dünya bahriyelerinde hizmette kalmışlar ve hala da hizmete devam etmektedirler. İlk dizelli botlar 1904 yılında Fransa’da, son olarakta Almanya’da 1912 yılında hizmete girmiştir.1911 yılında 26 yaşındaki Teğmen Chester Nimitz'in kumanda ettiği 4.Denizaltısı USS Skipjack ile ABD denizaltılarının benzinli makinadan dizelli makinaya geçişi başlamıştır.

 Denizaltıların vuruş-duruş gücünün gelişiminin rotası belli olmuştu ve etkinliklerini sınırlayan tek bir nokta kalmıştı.O da geçmişi 8.Henri'ye dayanan, "Prize rules" yada "Cruise rules" denen ülkeler arasında savaşırken uyulacak kurallardan:Silahsız ticaret gemilerine habersiz saldırılmayıp, gemi yolcuları ve personelinin tahliyesinden sonra geminin batırılması idi.Bu da denizaltının gizlilik özelliğinin yok olması demekti.U-Boat bu kuralı I.Dünya savaşında kaldıracaktı!

 I.Dünya Savaşına girerken Amiral Ficher sayesinde İNGİLTERE en fazla denizaltıya sahip olan ülke idi:74 hizmette,31 tersanede,14 proje . FRANSA:60 hizmette,9 tersanede. RUSYA:48 hizmette. ALMANYA:28 hizmette,17 tersanede. ABD:30 hizmette,10 tersanede. İTALYA:21 hizmette,7 tersanede. JAPONYA:13 hizmette,3 tersanede,AVUSTURYA:6 hizmette,2 tersanede.

Show başlıyordu.....
[ yukarı ]

 

ANA SAYFA | BEN KİMİM | DENİZALTICININ ŞİİRLERİ | DENİZALTI HAKKINDA | TÜRK DENİZALTICILIK TARİHİ

TÜRK DENİZALTILARIN HİZMET DÖNEMLERİ | HİZMETTEKİ SINIFLAR ve GEMİLER | Guppy sınıfı gemiler | Guppy_amblemleri | S-336 TCG Murat Reis | Tang Sınıfı Gemiler | S-342 TCG Hızırreis

 S-343 TCG Pirireis | Ay Sınıfı Gemiler | S-347 TCG Atılay | S-348 TCG Saldıray | S-349 TCG Batıray | S-350 TCG Yıldıray | S-351 TCG Doğanay | S-352 TCG Dolunay

Preveze Sınıfı Gemiler | S-353 TCG Preveze | S-354 TCG Sakarya | S-355 TCG 18 Mart | S-356 TCG Anafartalar | S-357 TCG Gür|S-358 TCG Çanakkale|S-359 TCG Burakreis|S-359 TCG I.İnönü|Oyunlar|Gelecekte Type 209

|Denizalti inşası|Torpido Atışı | Tarihi Resimler | Filmler  | Sesler | Evde Denizaltıcılık | Links